Ogólna obserwacja 1 Listu do Koryntian.
Na obserwacje składa się: informacje o autorze, informacje o odbiorcach, temat księgi i tematy rozdziałów.
| Informacje o autorze | Informacje o odbiorcach |
|---|---|
| 1:1 Paweł, powołany apostoł przez Jezusa i z woli Bożej. 1:4 Zawsze dziękuje Bogu za braci. 1:10 Dba o jedność między dziećmi Bożymi w Kościele. 1:11 Wie o problemie kościoła w Koryncie. 1:14-16 Ochrzcił kilka osób w kościele. 1:17 Jego służbą było głoszenie ewangelii. Znał swoje powołanie. 1:23 Głosił Chrystusa ukrzyżowanego. Nie starał się dogodzić ludziom, ale Chrystusowi. Komu staram się dogodzić ludziom, czy Jezusowi Chrystusowi? 2:1-4 Był w Koryncie. Nie przyszedł z ludzką mądrością. Głosił Chrystusa. Był w słabości, w bojaźni i z drżeniem. Opierał się na Duchu i mocy. 2:6 Głosił mądrość wśród doskonałych. 2:7 Głosił tajemnicę przeznaczoną dla Kościoła. 2:13 Głosił nie w ludzkiej mądrości, ale przez niego nauczał Duch. 3:1-2 Dostrzegał różnice duchowe w kościele w Koryncie i odpowiednio do nich mówił. 3:6-9 Nie czynił nic szczególnego, ale to co chce Bóg. Bóg współpracownikiem. 3:10 Uważał swoją służbę jako z Bożej łaski. 4:1 Sługa Chrystusa i szafarz tajemnic Bożych. 4:3-4 Nie zależy jemu co inni o nim sadzą, ale co o nim sądzi Bóg. 4:6 Stawia się jako przykład – żyć tak, aby nie wynosić się nad innymi. 4:9-13 Wyznaczony przez Boga jako apostoł na śmierć. Znosił wszelkie zniewagi ze względu na Jezusa. 4:14-15 Traktuje Koryntian jako dzieci. Głosił im ewangelię zbawiania. 4:16 Jest dla Koryntian przykładem do naśladowania. 4:17 Wysłał do Koryntian Tymoteusza, aby przypominał jego życie w Chrystusie. 4:19 Uzależnia swoje plany tylko od Boga. Czy chodzę przed ludźmi, czy przed Bogiem? 5:3 Osądził tego, który czynił grzech i nazywał się chrześcijaninem. 5:4-5 Nakazał wyłączyć tego człowieka z kościoła. 5:9-11 Napisał, żeby się nie zadawać z rozpustnikami, którzy są w Kościele. Czy troszczymy się o czystość Kościoła? 7:1 Paweł otrzymał list od Koryntian i odpowiada nie niego. 7:7 Paweł jest nieżonaty. Taki miał dar od Boga. 7:8 Uważa, że lepiej jest być samemu. 7:10 Jemu Pan objawił jak żyć. 7:12 Ma Bożą bojaźń. Nie przypisuje sobie Bożej chwały. 7:17 Daje Kościołom zarządzenia. 7:25 Jemu Pan okazał miłosierdzie, aby był wiernym. 7:28 On współczuje żonatym. 7:32 Chce, aby ludzie byli wolni od tych trosk. 7:40 Jego prowadzi Duch Boży jak mówi. 8:13 Nie chce gorszyć słabych braci. Czy jestem gotowy ponieść ofiarę ze względu na braci? 9:1-2 Paweł jest apostołem. On widział Jezusa. Jest wolny. Jego dziełem w Chrystusie jest kościół w Koryncie. 9:4-10 Paweł ma prawo jeść i pić. Miał wolność w tym, że mógł mieć albo nie mieć żonę. Był na utrzymaniu kościoła. 9:11 Zasiał „duchowe” (świadectwo o Chrystusie ukrzyżowanym). 9:12 Miał prawo wziąć pieniądze od Koryntian za swoją pracę. 9:15 Nie korzystał z tego przywileju gdy był w Koryncie. 9:16-18 Jego obowiązkiem było głoszenie ewangelii. Głosił ją dobrowolnie. Jest gotowy umrzeć niż żeby ktoś go pozbawił chwały od Boga. 9:18-23 Zrezygnował z tych rzeczy, w których miał wolność, aby nie stawiać przeszkody ewangelii. 9:21-23 On znał swój cel i wiedział jak go realizować. 9:24-26 Porównuje siebie do atlety. 9:27 Żyje zgodnie z tym co głosi. 10:33 Paweł nie szukał swojej korzyści, ale korzyści dla innych. 11:1 On jest naśladowcą Chrystusa. 11:2 Przekazał Koryntianom naukę. 11:17-18 Miał informacje o podziałach wśród Koryntian. 11:23 Otrzymał od samego Pana bezpośrednie polecenie odnośnie Wieczerzy Pańskiej. 11:34 Chciał przyjść do Koryntian. On ma prawo decydować jak ma wyglądać Kościół. 12:1 Paweł chce, aby oni prawidłowo zrozumieli sprawę darów duchowych. 12:31 Miał zamiar pokazać im drogę jeszcze doskonalszą. 14:14-18 Paweł mówił językami jeszcze bardziej niż Koryntianie, ale w Kościele mówił zrozumiałym językiem, aby inni byli zbudowani. 14:37 Odnośnie darów duchowych to co on pisze jest przykazaniem Pańskim. 15:1 Otrzymał ewangelię, którą im głosił. To jest fundament zdrowiej nauki. 15:3 Przyjął tą ewangelię od samego Chrystusa. 15:8 Jemu jako ostatniemu apostołowi ukazał się Pan. Nazywa się „poronionym płodem”. 15:9 Jest najmniejszym apostołem. Uważa siebie za niegodnego tytułu apostoła bo prześladował Kościół. 15:10 Dostrzega wartość łaski, którą Bóg mu okazał. Dzięki łasce stał się apostołem (swój trud apostolski przypisuje Bożej łasce). 15:31 On każdego dnia umiera w Chrystusie. 15:32 On walczył z bestiami w Efezie (ludzie, za którymi stał diabeł). 16:1 Paweł troszczy się o kościoły i zarządza zbiórkę pieniędzy na kościół w Jerozolimie. On bierze udział w tej służbie. 16:5 Chciał przyjść do nich przez Macedonię. Chciał zostać u nich. 16:8 W tej chwili znajdował się w Efezie i zwiastował ewangelię. 16:10 Troszczył się o współpracowników. Wykonuje Bożą pracę. 16:11 Trudził się z braćmi (on nie był sam). 16:15-16 Dbał o Bożych pracowników. 16:17 Cieszył się z przybycia Stefanasa, Fortunata i Achaika. 16:18 Został pokrzepiony dzięki ich przybyciu. 16:21 Paweł dyktował swój list a końcówkę sam podpisał. On potwierdził wiarygodność listów. 16:24 On kochał Koryntian. | 1:2 Kościół Boży w Koryncie. Uświęceni w Chrystusie, powołani i święci. 1:4 Dla nich została darowana w Chrystusie łaska i pokój. 1:5 Są wzbogaceni we wszystko (Słowo i poznanie). 1:6 Utwierdzeni w świadectwie Chrystusa. 1:7 Nie brakuje im żadnego daru. 1:8 Będą utwierdzeni do końca, aby byli nienaganni. 1:9 Powołani przez Boga do społeczności Jezusa Chrystusa. 1:10 Wśród nich były podziały. 1:11 Spierali się. 1:12 Dzielili się na: Pawłowych, Apollosowych, Kefasowych. 1:13 Zostali ochrzczeni w Pana Jezusa Chrystusa. 1:26 Niewielu mądrych według ciała, niewielu możnych, niewiele szlachetnie urodzonych. 1:27 Głupi dla świata (nic nie znaczący). 1:28 Nieszlachetni dla świata i wzgardzeni, to nie istnieje dla świata. 1:30 Dla Boga są wartości w Panu Jezusie. 2:1 Usłyszeli od Pawła świadectwo Boże (ewangelię). 2:2 Słyszeli ewangelię o Panu Jezusie ukrzyżowanym. 3:1 Niemowlęta w Chrystusie. Postępują jeszcze cieleśnie. 3:2 Byli karmieni mlekiem a nie stałym pokarmem. 3:3 Postępowali cieleśnie bo są między nimi: zazdrość, kłótnie, podziały. 3:9 Boża rola i Boża budowla. 4:6 Wykraczali ponadto co napisano. Pysznili się jeden wobec drugiego. 4:7 Chlubili się tym co posiadali jakby to od nich wyszło a nie otrzymali tego od Boga. 4:8 Myśleli o sobie, że są kimś i dążyli do tego, aby być wartościowymi. 4:15 Zostali zrodzeni duchowo przez ewangelię, którą zwiastował i Paweł. 4:18 Niektórzy z nich wbili się w pychę. 5:1 Było u nich wszeteczeństwo (ojciec i syn żył z jedną kobietą). 5:2 Wbili się w pychę, nie zasmucili się nad tym czynem i nie usunęli problemu. 5:4 Mieli swoje zgromadzenia w imieniu Jezusa Chrystusa. 5:7 Są przaśni (nie skażeni przez grzech). 5:8 Jest u nich złośliwość i przewrotność. 5:9 Otrzymali wcześniej list od Pawła, aby nie przystawać z rozpustnikami. Otrzymali wskazówki z kim powinni mieć społeczność. 6:1 Procesowali się między sobą przed niewierzącymi (świecki sąd). 6:5 Ustanawiali sędziami najmniej poważanych w kościele. 6:7 Nie chcieli ponosić szkody i walczyli o to. 6:8 Krzywdzili siebie nawzajem. 6:11 Tacy niektórzy z nich byli wyjątkowymi grzesznikami. Nie byli gotowi zrezygnować ze swojego. Czy pamiętam o tym co mam w Jezusie? 7:1 Napisali list, w którym zapytali Pawła: Dobrze jest mężczyźnie nie dotykać kobiety? 7:2-5 Nie rozumieli intymnych relacji. 7:11-13 Mieli mieszane małżeństwa. 7:15-16 Nie rozumieli tematu rozwodu i powtórnego małżeństwa. 7:24 Są powołani w różnym stanie. 7:25-40 Nie wiedzieli jak połączyć rodzinę ze służbą. 8:1-13 Jedni mówili, że można jeść wszelkie mięso, inni sugerowali, że nie można jeść mięsa ofiarowanego bożkom. Jedni nie dbali o stan duchowy drugich, gorszyli ich. 9:1 Byli dziećmi Pawła w Panu. 9:2 Dla nich Paweł był apostołem. Oni byli pieczęcią apostolstwa Pawła. 9:3 Niektórzy z nich osądzali Pawła w tym w czym miał wolność. 9:11 Byli karmieni przez Pawła duchowym pokarmem. 9:12 Nie finansowali Pawła, ale tych, którzy ich wykorzystywali. 9:14-17 Nie rozumieli, że są zasady służenia i że to wymaga wysiłku. Byli tacy, którzy nie uważali Pawła za apostoła. 10:7 Oni uprawiali bałwochwalstwo. 10:10 Szemrali. 10:12 Uważali, że stoją. 10:13 Spotkało ich doświadczenie. Bóg nie daje ponad siły. 10:15-21 Uczestniczyli w Wieczerzy Pańskiej i w bałwochwalstwie. 10:23 Mówili: „Wszystko mi wolno”. 10:24 Szukali własnych korzyści. 10:27 Niewierzący zapraszali wierzących na posiłki. 11:2 Pamiętali i zachowywali nauki Pawła. 11:3-16 Mieli problemy z nakryciem głowy kobiety – uległość żony mężowi. 11:18-19 Między nimi są podziały. 11:20-34 To jak oni uczestniczyli w Wieczerzy to nie można nazwać Wieczerzą. 11:21 Przynosili na Wieczerzę jedzenie i picie i każdy zjadał albo upijał się a drugi zostawał głodny. 11:22 Zawstydzali (pogardzali) tych, którzy nic nie mają. 1128-29 Nie badali własnego postępowania. 11:30 Z powodu braku osądzania siebie wśród nich byli słabi, chorzy i niemało zasnęło (zmarło). 11:34 Zbierali się na własny sąd. 12:1 Nie rozumieli tematu darów Ducha Świętego. 12:2 Wywodzili się od pogan – modlili się do bożków. 12:27 Byli ciałem Jezusa Chrystusa a osobno członkami. 14:1-6 Lekceważyli dar prorokowania a wywyższali dar języków. 14:12 Zabiegali o dary duchowe. 14:13-18 Mówili wieloma językami naraz. 14:21-22 Nie rozumieli dlaczego Bóg dał dary duchowe. 14:23 Nie było u nich porządku w kościele. Szukali mistycznych doznań. Myśleli, że dary zostały dane do budowania siebie. 15:1-3 Przyjęli ewangelię, którą zwiastował im Paweł i trwają w niej. 15:12 Niektórzy z nich twierdzili, że nie było zmartwychwstania. 16:10-18 Nie troszczyli się o Bożych pracowników. |