Lekcja 1 Ogólna obserwacja

Ogólna obserwacja 1 Listu do Koryntian.

Na obserwacje składa się: informacje o autorze, informacje o odbiorcach, temat księgi i tematy rozdziałów.

Informacje o autorzeInformacje o odbiorcach
1:1 Paweł, powołany apostoł przez Jezusa i z woli Bożej.
1:4 Zawsze dziękuje Bogu za braci.
1:10 Dba o jedność między dziećmi Bożymi w Kościele.
1:11 Wie o problemie kościoła w Koryncie.
1:14-16 Ochrzcił kilka osób w kościele.
1:17 Jego służbą było głoszenie ewangelii. Znał swoje powołanie.
1:23 Głosił Chrystusa ukrzyżowanego. Nie starał się dogodzić ludziom, ale Chrystusowi.
Komu staram się dogodzić ludziom, czy Jezusowi Chrystusowi?
2:1-4 Był w Koryncie. Nie przyszedł z ludzką mądrością. Głosił Chrystusa. Był w słabości, w bojaźni i z drżeniem. Opierał się na Duchu i mocy.
2:6 Głosił mądrość wśród doskonałych.
2:7 Głosił tajemnicę przeznaczoną dla Kościoła.
2:13 Głosił nie w ludzkiej mądrości, ale przez niego nauczał Duch.
3:1-2 Dostrzegał różnice duchowe w kościele w Koryncie i odpowiednio do nich mówił.
3:6-9 Nie czynił nic szczególnego, ale to co chce Bóg. Bóg współpracownikiem.
3:10 Uważał swoją służbę jako z Bożej łaski.
4:1 Sługa Chrystusa i szafarz tajemnic Bożych.
4:3-4 Nie zależy jemu co inni o nim sadzą, ale co o nim sądzi Bóg.
4:6 Stawia się jako przykład – żyć tak, aby nie wynosić się nad innymi.
4:9-13 Wyznaczony przez Boga jako apostoł na śmierć. Znosił wszelkie zniewagi ze względu na Jezusa.
4:14-15 Traktuje Koryntian jako dzieci. Głosił im ewangelię zbawiania.
4:16 Jest dla Koryntian przykładem do naśladowania.
4:17 Wysłał do Koryntian Tymoteusza, aby przypominał jego życie w Chrystusie.
4:19 Uzależnia swoje plany tylko od Boga.
Czy chodzę przed ludźmi, czy przed Bogiem?
5:3 Osądził tego, który czynił grzech i nazywał się chrześcijaninem.
5:4-5 Nakazał wyłączyć tego człowieka z kościoła.
5:9-11 Napisał, żeby się nie zadawać z rozpustnikami, którzy są w Kościele.
Czy troszczymy się o czystość Kościoła?
7:1 Paweł otrzymał list od Koryntian i odpowiada nie niego.
7:7 Paweł jest nieżonaty. Taki miał dar od Boga.
7:8 Uważa, że lepiej jest być samemu.
7:10 Jemu Pan objawił jak żyć.
7:12 Ma Bożą bojaźń. Nie przypisuje sobie Bożej chwały.
7:17 Daje Kościołom zarządzenia.
7:25 Jemu Pan okazał miłosierdzie, aby był wiernym.
7:28 On współczuje żonatym.
7:32 Chce, aby ludzie byli wolni od tych trosk.
7:40 Jego prowadzi Duch Boży jak mówi.
8:13 Nie chce gorszyć słabych braci.
Czy jestem gotowy ponieść ofiarę ze względu na braci?
9:1-2 Paweł jest apostołem. On widział Jezusa. Jest wolny. Jego dziełem w Chrystusie jest kościół w Koryncie.
9:4-10 Paweł ma prawo jeść i pić. Miał wolność w tym, że mógł mieć albo nie mieć żonę. Był na utrzymaniu kościoła.
9:11 Zasiał „duchowe” (świadectwo o Chrystusie ukrzyżowanym).
9:12 Miał prawo wziąć pieniądze od Koryntian za swoją pracę.
9:15 Nie korzystał z tego przywileju gdy był w Koryncie.
9:16-18 Jego obowiązkiem było głoszenie ewangelii. Głosił ją dobrowolnie. Jest gotowy umrzeć niż żeby ktoś go pozbawił chwały od Boga.
9:18-23 Zrezygnował z tych rzeczy, w których miał wolność, aby nie stawiać przeszkody ewangelii.
9:21-23 On znał swój cel i wiedział jak go realizować.
9:24-26 Porównuje siebie do atlety.
9:27 Żyje zgodnie z tym co głosi.
10:33 Paweł nie szukał swojej korzyści, ale korzyści dla innych.
11:1 On jest naśladowcą Chrystusa.
11:2 Przekazał Koryntianom naukę.
11:17-18 Miał informacje o podziałach wśród Koryntian.
11:23 Otrzymał od samego Pana bezpośrednie polecenie odnośnie Wieczerzy Pańskiej.
11:34 Chciał przyjść do Koryntian. On ma prawo decydować jak ma wyglądać Kościół.
12:1 Paweł chce, aby oni prawidłowo zrozumieli sprawę darów duchowych.
12:31 Miał zamiar pokazać im drogę jeszcze doskonalszą.
14:14-18 Paweł mówił językami jeszcze bardziej niż Koryntianie, ale w Kościele mówił zrozumiałym językiem, aby inni byli zbudowani.
14:37 Odnośnie darów duchowych to co on pisze jest przykazaniem Pańskim.
15:1 Otrzymał ewangelię, którą im głosił. To jest fundament zdrowiej nauki.
15:3 Przyjął tą ewangelię od samego Chrystusa.
15:8 Jemu jako ostatniemu apostołowi ukazał się Pan. Nazywa się „poronionym płodem”.
15:9 Jest najmniejszym apostołem. Uważa siebie za niegodnego tytułu apostoła bo prześladował Kościół.
15:10 Dostrzega wartość łaski, którą Bóg mu okazał. Dzięki łasce stał się apostołem (swój trud apostolski przypisuje Bożej łasce).
15:31 On każdego dnia umiera w Chrystusie.
15:32 On walczył z bestiami w Efezie (ludzie, za którymi stał diabeł).
16:1 Paweł troszczy się o kościoły i zarządza zbiórkę pieniędzy na kościół w Jerozolimie. On bierze udział w tej służbie.
16:5 Chciał przyjść do nich przez Macedonię. Chciał zostać u nich.
16:8 W tej chwili znajdował się w Efezie i zwiastował ewangelię.
16:10 Troszczył się o współpracowników. Wykonuje Bożą pracę.
16:11 Trudził się z braćmi (on nie był sam).
16:15-16 Dbał o Bożych pracowników.
16:17 Cieszył się z przybycia Stefanasa, Fortunata i Achaika.
16:18 Został pokrzepiony dzięki ich przybyciu.
16:21 Paweł dyktował swój list a końcówkę sam podpisał. On potwierdził wiarygodność listów.
16:24 On kochał Koryntian.
1:2 Kościół Boży w Koryncie. Uświęceni w Chrystusie, powołani i święci.
1:4 Dla nich została darowana w Chrystusie łaska i pokój.
1:5 Są wzbogaceni we wszystko (Słowo i poznanie).
1:6 Utwierdzeni w świadectwie Chrystusa.
1:7 Nie brakuje im żadnego daru.
1:8 Będą utwierdzeni do końca, aby byli nienaganni.
1:9 Powołani przez Boga do społeczności Jezusa Chrystusa.
1:10 Wśród nich były podziały.
1:11 Spierali się.
1:12 Dzielili się na: Pawłowych, Apollosowych, Kefasowych.
1:13 Zostali ochrzczeni w Pana Jezusa Chrystusa.
1:26 Niewielu mądrych według ciała, niewielu możnych, niewiele szlachetnie urodzonych.
1:27 Głupi dla świata (nic nie znaczący).
1:28 Nieszlachetni dla świata i wzgardzeni, to nie istnieje dla świata.
1:30 Dla Boga są wartości w Panu Jezusie.
2:1 Usłyszeli od Pawła świadectwo Boże (ewangelię).
2:2 Słyszeli ewangelię o Panu Jezusie ukrzyżowanym.
3:1 Niemowlęta w Chrystusie. Postępują jeszcze cieleśnie.
3:2 Byli karmieni mlekiem a nie stałym pokarmem.
3:3 Postępowali cieleśnie bo są między nimi: zazdrość, kłótnie, podziały.
3:9 Boża rola i Boża budowla.
4:6 Wykraczali ponadto co napisano. Pysznili się jeden wobec drugiego.
4:7 Chlubili się tym co posiadali jakby to od nich wyszło a nie otrzymali tego od Boga.
4:8 Myśleli o sobie, że są kimś i dążyli do tego, aby być wartościowymi.
4:15 Zostali zrodzeni duchowo przez ewangelię, którą zwiastował i Paweł.
4:18 Niektórzy z nich wbili się w pychę.
5:1 Było u nich wszeteczeństwo (ojciec i syn żył z jedną kobietą).
5:2 Wbili się w pychę, nie zasmucili się nad tym czynem i nie usunęli problemu.
5:4 Mieli swoje zgromadzenia w imieniu Jezusa Chrystusa.
5:7 Są przaśni (nie skażeni przez grzech).
5:8 Jest u nich złośliwość i przewrotność.
5:9 Otrzymali wcześniej list od Pawła, aby nie przystawać z rozpustnikami.
Otrzymali wskazówki z kim powinni mieć społeczność.
6:1 Procesowali się między sobą przed niewierzącymi (świecki sąd).
6:5 Ustanawiali sędziami najmniej poważanych w kościele.
6:7 Nie chcieli ponosić szkody i walczyli o to.
6:8 Krzywdzili siebie nawzajem.
6:11 Tacy niektórzy z nich byli wyjątkowymi grzesznikami.
Nie byli gotowi zrezygnować ze swojego.
Czy pamiętam o tym co mam w Jezusie?
7:1 Napisali list, w którym zapytali Pawła: Dobrze jest mężczyźnie nie dotykać kobiety?
7:2-5 Nie rozumieli intymnych relacji.
7:11-13 Mieli mieszane małżeństwa.
7:15-16 Nie rozumieli tematu rozwodu i powtórnego małżeństwa.
7:24 Są powołani w różnym stanie.
7:25-40 Nie wiedzieli jak połączyć rodzinę ze służbą.
8:1-13 Jedni mówili, że można jeść wszelkie mięso, inni sugerowali, że nie można jeść mięsa ofiarowanego bożkom.
Jedni nie dbali o stan duchowy drugich, gorszyli ich.
9:1 Byli dziećmi Pawła w Panu.
9:2 Dla nich Paweł był apostołem. Oni byli pieczęcią apostolstwa Pawła.
9:3 Niektórzy z nich osądzali Pawła w tym w czym miał wolność.
9:11 Byli karmieni przez Pawła duchowym pokarmem.
9:12 Nie finansowali Pawła, ale tych, którzy ich wykorzystywali.
9:14-17 Nie rozumieli, że są zasady służenia i że to wymaga wysiłku.
Byli tacy, którzy nie uważali Pawła za apostoła.
10:7 Oni uprawiali bałwochwalstwo.
10:10 Szemrali.
10:12 Uważali, że stoją.
10:13 Spotkało ich doświadczenie.
Bóg nie daje ponad siły.
10:15-21 Uczestniczyli w Wieczerzy Pańskiej i w bałwochwalstwie.
10:23 Mówili: „Wszystko mi wolno”.
10:24 Szukali własnych korzyści.
10:27 Niewierzący zapraszali wierzących na posiłki.
11:2 Pamiętali i zachowywali nauki Pawła.
11:3-16 Mieli problemy z nakryciem głowy kobiety – uległość żony mężowi.
11:18-19 Między nimi są podziały.
11:20-34 To jak oni uczestniczyli w Wieczerzy to nie można nazwać Wieczerzą.
11:21 Przynosili na Wieczerzę jedzenie i picie i każdy zjadał albo upijał się a drugi zostawał głodny.
11:22 Zawstydzali (pogardzali) tych, którzy nic nie mają.
1128-29 Nie badali własnego postępowania.
11:30 Z powodu braku osądzania siebie wśród nich byli słabi, chorzy i niemało zasnęło (zmarło).
11:34 Zbierali się na własny sąd.
12:1 Nie rozumieli tematu darów Ducha Świętego.
12:2 Wywodzili się od pogan – modlili się do bożków.
12:27 Byli ciałem Jezusa Chrystusa a osobno członkami.
14:1-6 Lekceważyli dar prorokowania a wywyższali dar języków.
14:12 Zabiegali o dary duchowe.
14:13-18 Mówili wieloma językami naraz.
14:21-22 Nie rozumieli dlaczego Bóg dał dary duchowe.
14:23 Nie było u nich porządku w kościele.
Szukali mistycznych doznań.
Myśleli, że dary zostały dane do budowania siebie.
15:1-3 Przyjęli ewangelię, którą zwiastował im Paweł i trwają w niej.
15:12 Niektórzy z nich twierdzili, że nie było zmartwychwstania.
16:10-18 Nie troszczyli się o Bożych pracowników.

Autor motywu: Anders Noren.

Up ↑